Μεταναστευτικό αναπαραγόμενο είδος στην Κύπρο αλλά μάλλον όχι στον Ακάμα. Φτάνει την άνοιξη (Μάρτιο – Απρίλιο) και αναχωρεί το φθινόπωρο (Σεπτέμβριο – Οκτώβριο). Παρατηρείται κυρίως σε ομάδες, να πετάνε συνεχώς κυνηγώντας έντομα, συνήθως βγάζοντας τις χαρακτηριστικές ‘τσιριχτές’ τους κραυγές.

Αναπαράγεται σε αποικίες σε πόλεις και χωριά, αλλά και σε φυσικές θέσεις όπως φαράγγια, κάθετους γκρεμούς και άλλα βραχώδη απότομα σημεία. Η φωλιά του είναι σε κοιλότητες, στις πόλεις και τα χωριά συνήθως κάτω από κεραμίδια, περβάζια, τρούλλους αλλά και σε αεραγωγούς κτηρίων.

Ανήκει στην οικογένεια των Σταχτάρων (Πετροχελίδονα στην κυπριακή), η οποία περιλαμβάνει είδη τα οποία είναι εξειδικευμένα στο να περνούν το μεγαλύτερο τμήμα της ζωής τους στον αέρα. Μοιάζουν σε πρώτη ματιά με τα χελιδόνια, αλλά διαφέρουν σε αρκετά σημεία και κυρίως στο σουλούπι.

Έχουν εξαιρετικά αεροδυναμικό σχήμα, με μακριές, μυτερές φτερούγες σαν δρεπάνι, πολύ κοντά πόδια (τα οποία δεν είναι κατάλληλα για να κάθονται στο έδαφος ή σε κλαδιά) κατάλληλα για να γαντζώνονται στα κάθετα βράχια όπου φωλιάζουν. Ζευγαρώνουν στον αέρα, ενώ μπορούν να κοιμούνται καθώς βρίσκονται σε πτήση.

Έχουν πολύ μικρό ράμφος το οποίο μόλις που διακρίνεται και πολύ μεγάλο στόμα, το οποίο ανοίγουν σαν χωνί για να συλλαμβάνουν την τροφή τους, που περιλαμβάνει μικρά ιπτάμενα έντομα (κυρίως κουνούπια, μυγάκια κλπ.).

Πολύ παρόμοιο σε μέγεθος, σουλούπι και χρώμα με το πετροχελίδονο, με γενικά πιο ανοιχτό καφετί χρώμα, πιο σκούρα πλάτη σε σχέση με τα φτερά και κάπως μεγαλύτερο ανοιχτόχρωμο μπάλωμα στο λαιμό.