Οι Κάτω Αρόδες ήταν ένα αμιγώς τουρκοκυπριακό χωριό πριν το 1974. Μετά την τουρκική εισβολή Ελληνοκύπριοι πρόσφυγες μεταφέρθηκαν σε τουρκοκυπριακά σπίτια. Σήμερα η κοινότητα αριθμεί περίπου 30 κατοίκους (2022).

Το χωριό, που ίσως δημιουργήθηκε κατά την Τουρκοκρατία (1571-1878), εμφανίζεται σε χάρτη του Γάλλου ιστορικού του 19ου αιώνα Λουί ντε Μας Λατρί (1862) με το όνομα Κάτω Αρόα. Κατά την ενετική περίοδο υπήρχε οικισμός με την ονομασία Κάτω Αρόδες.

Οι Τουρκοκύπριοι κάτοικοι των Κάτω Αρόδων πριν την τουρκική εισβολή του 1974 ασχολούνταν κυρίως με την κτηνοτροφία. Τα περισσότερα τοπωνύμια του χωριού είναι ελληνικά και φέρουν ονομασίες Αγίων, όπως της Αγίας Μαρίνας στα βόρεια. Τα τοπωνύμια μαρτυρούν πως ίσως αρχικά στον οικισμό των Κάτω Αρόδων κατοικούσαν Ελληνοκύπριοι. Πιστεύεται πως πολλοί Ελληνοκύπριοι για να αποφύγουν τους αβάσταχτους φόρους κατά την Τουρκοκρατία, αναγκάστηκαν να εξισλαμιστούν. Σύμφωνα με την τοπική παράδοση, στις Κάτω Αρόδες, εκεί που βρίσκεται σήμερα το τέμενος, υπήρχε εκκλησία αφιερωμένη στην Αγία Μαρίνα.

Η Βρύση (πηγή) των Κάτω Αρόδων αποτελούσε σημαντικό σημείο του χωριού, επειδή διαδραμάτιζε σπουδαίο ρόλο στην ύδρευση της κοινότητας. Σημείο ενδιαφέροντος στις Κάτω Αρόδες είναι η παραλία που βρίσκεται στον ανατολικό κόλπο της χερσονήσου της Λάρας με θέα το νησάκι του Αγίου Γεωργίου της Πέγειας. Στην περιοχή Κολώνη βρίσκονταν τα κατάλοιπα τριών νερόμυλων, δυο από τους οποίους λειτουργούσαν τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα.