Ένα χωριό πλούσιο σε πολιτιστικά και γεωμορφολογικά στοιχεία, με έντονη όμως την αίσθηση αποψίλωσης του πληθυσμού του. Το χωριό αριθμεί 100 περίπου κατοίκους (2022). Χωριό κατεξοχήν αμπελουργικό από τα παλιά χρόνια, διατηρεί σήμερα περιορισμένο αριθμό ατόμων που ασχολείται με την αμπελοκαλλιέργεια.

Το χωριό βρίθει από μοναδικά γεωμορφολογικά στοιχεία διαθέτοντας πέντε εντυπωσιακά φαράγγια. Τα φαράγγια του Άβακα, της Ειρήνης, του ∆ιπόταμου, της Κραμίνους και τα Πέτρινα Κύματα ξεχωρίζουν για τις εξαιρετικά στενές κοιλάδες και τις απότομες κάθετες πλευρές τους.

Η εκκλησία του Αγίου Καλανδίωνα, οικοδόμημα του 18ου αιώνα, θεωρείται η μοναδική ίσως εκκλησία αφιερωμένη στον Άγιο Καλανδίωνα. Ο συγκεκριμένος Άγιος θεωρείται πολιούχος του χωριού και είναι ένας από τους Αλαμάνους Άγιους που ήρθαν και ασκήτεψαν στις Αρόδες. Στα βόρεια και νότια της εκκλησίας βρίσκονται δύο λάρνακες, γνωστές ως «Λάρνακα του Αγίου Αγαπητικού» και «Λάρνακα του Αγίου Μισητικού», οι οποίες ταυτίστηκαν με την αγάπη και το μίσος.

Στα μεσαιωνικά ξωκλήσια συγκαταλέγονται ο αρχαίος ναός της Παναγιάς της Χρυσοσπηλιώτισσας και το σύγχρονο ξωκλήσι που παρέμεινε από τον παλιό οικισμό της Θεμοκρήνης. Ο οικισμός αναφέρεται συχνά σε μεσαιωνικά έντυπα και ενετικούς χάρτες. Το αρχαίο μοναστήρι του Αγίου Σάββα, του οποίου σώζονται τα ερείπια, είναι σημαντικό να αναφερθεί για τις τοιχογραφίες του.

Το φαράγγι του Άβακα είναι ένα από τα πιο βαθιά και στενά φαράγγια που υπάρχουν στην Κύπρο. Τα μικρά σπήλαια και κοιλώματά του φιλοξενούν εντυπωσιακά και σπάνια είδη άγριας χλωρίδας και πανίδας.